Akademia polskiego filmu

Początek lat trzydziestych. Wiejski chłopak Roman Boryczko dostaje pracę w restauracji luksusowego hotelu Pacyfik. Szybką karierę od pomywacza do kelnera okupuje lawiną upokorzeń, szturchańców, zakazów i nakazów, pochodzących głównie od sadystycznego kelnera Fornalskiego, na którym się mści, nabijając mu sztucznie kasę. Jest windowany do góry raczej siłami restauracyjnego mechanizmu
i przypadku niż własnych dążeń.

Gdy znajduje się o krok od najwyższego szczebla kelnerskiej drabiny, przychodzi nagłe opamiętanie. Boryczko składa wymówienie. Nie mogąc znieść systemu, który łamie charaktery i wzbudza antagonizmy, odrzuca kombinatorstwo i intrygi, jakimi na co dzień posługuje się jego „nauczyciel” Fornalski. Dokonuje tym samym dojrzałego wyboru wartości, chcąc się nimi w życiu kierować.

Zrealizowany z pietyzmem dla epoki ciąg epizodów. Studium środowiska podporządkowanego ścisłym rygorom, rządzonego wilczymi prawami.

Jan Słodowski, Leksykon polskich filmów fabularnych, Warszawa 1996