Struktura kryształu  [1969]

Struktura kryształu

rok produkcji:

1969

premiera:

14 X 1969

czas trwania:

74 min

Reżyseria:

Krzysztof Zanussi

Scenariusz:

Krzysztof Zanussi

Zdjęcia:

Stefan Matyjaszkiewicz

Obsada:

Barbara Wrzesińska [Anna], Jan Mysłowicz [Jan], Andrzej Żarnecki [Marek Kawecki], Władysław Jarema [dziadek], Adam Dębski [leśniczy], Urszula Gałecka [aktorka w filmie], Monika Dzienisiewicz-Olbrychska [w roli samej siebie], Daniel Olbrychski [w roli samego siebie], Barbara Wachowicz [w roli samej siebie]

Montaż:

Zofia Dwornik

Muzyka:

Wojciech Kilar

Scenografia:

Tadeusz Wybult

Produkcja:

Studio Filmowe (dawniej Zespół Filmowy) „Tor”

Kierownictwo produkcji :

Jerzy Owoc

Nagrody:

  • Nagroda im. Andrzeja Munka 1969 dla Krzysztofa Zanussiego
  • MFF Mar Del Plata (Argentyna) 1970: nagroda za scenariusz, nagroda argentyńskich krytyków filmowych za debiut reżyserski, nagroda Federacji Argentyńskich Klubów Filmowych dla Krzysztofa Zanussiego
  • Lubuskie Lato Filmowe Łagów 1970: nagroda za zdjęcia dla Stefana Matyjaszkiewicza
  • Syrenka Warszawska 1970 dla Krzysztofa Zanussiego
  • MFF Valladolid (Hiszpania) 1970: Premio Cidad de Valladolid dla Krzysztofa Zanussiego
  • MFF Panama (Panama) 1970: Nagroda Specjalna dla Krzysztofa Zanussiego
  • MFF Kolombo (Sri Lanka) 1970: II nagroda dla Krzysztofa Zanussiego

O filmie

Młody, utalentowany fizyk Jan pracuje na wsi jako meteorolog. Jego żona Anna jest nauczycielką w miejscowej szkole. Pewnego zimowego dnia do odludnej placówki przyjeżdża samochodem Marek, kolega Jana z czasów studiów. Wrócił z zagranicznego stypendium i zaczyna błyskotliwą karierę naukową. Celem wizyty jest nakłonienie Jana do powrotu do miasta, gdzie pracowaliby wspólnie w zespole naukowym pod kierunkiem ich byłego profesora. Podczas pobytu w domu Jana Marek – na prośbę Anny – wygłasza pogadankę w szkole. Przyjaciele toczą długie dyskusje światopoglądowe, w których Marek usiłuje przekonać Jana, by wykorzystał swój talent w nauce. Jego stronę bierze również Anna, tylko Jan pozostaje na rozstaju. Marek odjeżdża bez jego deklaracji, ale obiecuje, że będzie częściej wpadał.

Debiut kinowy wybitnego polskiego reżysera. Refleksyjny dyskurs moralny o trudzie wyboru postaw życiowych, zrealizowany w konwencji surowej rejestracji życia intelektualisty na dalekiej prowincji.



Jan Słodowski, Leksykon polskich filmów fabularnych, Warszawa 1996

Artykuły