Kartka z podróży  [1983]

Kartka z podróży

rok produkcji:

1983

premiera:

5 III 1984

czas trwania:

78 min

Reżyseria:

Waldemar Dziki

Scenariusz:

Waldemar Dziki [na podstawie powieści Ladislava Fuksa]

Zdjęcia:

Wit Dąbal

Obsada:

Władysław Kowalski [Jakub Rosenberg], Rafał Wieczyński [Dawid Grossman], Maja Komorowska [pani Grossmanowa], Halina Mikołajska [babcia Grossmanowa], Janusz Michałowski [Michał Grossman], Jerzy Trela [mężczyzna załatwiający Rosenbergowi pigułki], Amira El-Buhejsi [dziewczyna u Lipszyca], Sława Kwaśniewska [Lubelska], Janina Nowicka, Janina Tur [praczka], Mariusz Benoit [sklepikarz Cwibel], Bogusz Bilewski [Alojzy Moczko], Henryk Bista [rabin], Zygmunt Zintel [urzędnik w biurze zatrudnienia]

Montaż:

Marek Denys

Muzyka:

Zygmunt Konieczny

Scenografia:

Andrzej Przedworski

Produkcja:

Studio Filmowe im. Karola Irzykowskiego

Kierownictwo produkcji :

Jacek Szeligowski

Nagrody:

  • Koszaliński Festiwal Debiutów Filmowych „Młodzi i Film” 1983: Nagroda Dziennikarzy dla Waldemara Dzikiego
  • Nagroda im. Andrzeja Munka dla Waldemara Dzikiego
  • Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku 1984: nagroda za debiut reżyserski dla Waldemara Dzikiego
  • Lubuskie Lato Filmowe Łagów 1984: Grand Prix Złote Grono dla Wita Dąbala

O filmie

Jakub Rosenberg, polski Żyd, czeka w getcie na wezwanie do stawienia się w miejscu, skąd odchodzą transporty. Jest to równoznaczne z wyrokiem śmierci. Wszyscy wokół są sparaliżowani ze strachu, który czyni z nich już teraz ludzi tylko na poły żywych.

Jakub postanawia przygotować się na śmierć, godnie stanąć w obliczu ostateczności – panika degraduje człowieka. Tego samego uczy małego chłopca pozostawionego pod jego opieką. Wypracowuje technikę opanowania strachu. Przychodzi w końcu moment, gdy obaj muszą unieść brzemię swego losu.

Waldemar Dziki przeniósł do Polski akcję czeskiej powieści, która cieszyła się wielkim powodzeniem w Europie i była zekranizowana w Czechosłowacji. Jest to utrzymany w kafkowskim nastroju traktat o godności człowieka w obliczu nieuchronnej śmierci, a zarazem symbol zagłady narodu żydowskiego.



Donata Zielińska, Leksykon polskich filmów fabularnych, Warszawa 1996

Cytaty

  • Środowisko Studia Irzykowskiego (do którego należę) jest zbyt zróżnicowane, by mógł istnieć jakiś wspólny manifest. Robimy te filmy, które nie mieszczą się w programie normalnej kinematografii i które są na tyle tanie...

  • Cicho, niemal bezszelestnie wszedł na nasze ekrany jeden z najoryginalniejszych polskich filmów ostatniego sezonu. (…) To, co w filmie Waldemara Dzikiego najbardziej zastanawia, to (…) studium oczekiwania na śmierć. Ale...

    Rozwiń

Bibliografia