Akademia polskiego filmu

Warszawa, lato 1939 roku. Paweł, młody chłopak buntujący się przeciwko swojej mieszczańskiej rodzinie, spędza wieczór w lokalu, gdzie poznaje fordanserkę Lidkę, która go intryguje i zaciekawia. Rano jadą do Podkowy Leśnej i zamieszkują w pensjonacie Quo Vadis. Łącząca ich sympatia przeradza się w miłość. Nieoczekiwanie przyjeżdża ojciec chłopaka i zmusza go do powrotu do domu.

Wybucha wojna. Paweł trafia do Auschwitz. Kiedy po dwóch latach przyjeżdża do Podkowy Leśnej, gdzie mieszka jego ciotka, zubożała arystokratka, spotyka Lidkę, która jest obecnie żoną Mirka, jego dalekiego kuzyna. Odżywa w nich dawne uczucie, ale oboje nie są w stanie podjąć żadnej decyzji, by zmienić swoje życie. Dopiero kiedy w obliczu zbliżającego się frontu Mirek ucieka, Lidka postanawia zostać z Pawłem.

Film z pogranicza nurtu Szkoły Polskiej, przedstawiający melancholijno-groteskowy rozrachunek ze sferą przedwojennej inteligencji, która zubożała duchowo i materialnie, przez wojnę traci pozycję społeczną oraz znaczenie.

Renata Wąskowska, Leksykon polskich filmów fabularnych, Warszawa 1996