Akademia polskiego filmu

Rok 1933. Po śmierci męża Łucja Król sama wychowuje czterech synów: Klemensa, Zenona, Romana i Stanisława. Jest prostą kobietą, która zarabia na życie praniem bielizny i sprzątaniem. Zaprzyjaźnia się z komunistą, doktorem Lewenem, Żydem. Podkomisarz Jagosz z policji śledczej proponuje Łucji zapłatę za składanie informacji o Lewenie. Łucja jednak uprzedza przyjaciela, że interesuje się nim policja. Wkrótce potem Lewen zostaje aresztowany i osadzony w więzieniu.

Wybucha wojna. Zenon Król jedzie na przymusowe roboty do Rzeszy. Łucja opiekuje się pozostałymi synami i udziela schronienia Lewenowi. Doktor w rewanżu daje lekcje Klemensowi i jego dziewczynie Marcie oraz przyjacielowi obojga Kogutowi. Któregoś dnia do mieszkania Łucji wdziera się niemiecki żołnierz. Rozpoznaje w Lewenie Żyda i chce go zastrzelić. Kogut zabija Niemca. Klemens i Kogut biorą udział we wspólnej akcji. Mają dokonać zamachu w niemieckiej kawiarni. W czasie strzelaniny Kogut ginie, a Klemens wpada w ręce Niemców. Udaje mu się jednak uratować życie. Po wojnie Łucja wraz z synami opowiada się po stronie nowej komunistycznej rzeczywistości. W czasie 1-majowej defilady rozpoznaje Lewena wśród dygnitarzy i odnawia dawną znajomość. Władze partyjne zaczynają podejrzewać Klemensa, że miał coś wspólnego ze śmiercią Koguta i że współpracował z Niemcami. Niebawem Klemens zostaje aresztowany. Na prośbę Łucji doktor Lewen decyduje się interweniować w jego sprawie. Nie udaje mu się jednak nic zrobić. Orientuje się, że wstawiając się za Klemensem, mógłby zgubić siebie. Żona Marta i brat Stanisław potępiają Klemensa jako wroga ludu. Jest to dla Łucji cios. Oskarżony pod wpływem tortur, przyznaje się do nie popełnionej winy. Stanisław wykoleja się i trafia do więzienia pod zarzutem obrabowania kiosku, a Zenon toczy jałowe spory ideowe z Romanem. W czasie 1-majowego święta zrozpaczona Łucja daremnie próbuje wręczyć Bierutowi list z prośbą o interwencję. Po śmierci Stalina sytuacja polityczna ulega zmianie. Klemens odwołuje swoje zeznania, ale niedługo potem wyczerpany więzienną głodówką umiera. Rozczarowany do swoich ideałów Lewen w wędrówce po Warszawie wspomina dawne czasy wiary i nadziei. Łucja Król, nie wiedząc, że Klemens nie żyje, daremnie oczekuje jego powrotu.

Losy prostej kobiety, samotnie wychowującej synów, ukazane na tle historii Polski lat 1933-1956. Wizja trzech epok najnowszych dziejów Polski: kryzysu lat trzydziestych, okresu wojny i okupacji oraz czasów stalinowskich. Dramat matki walczącej o synów zderzony z procesami historycznymi, których tragicznych konsekwencji nie jest w stanie zrozumieć.

Joanna Piątek, Leksykon polskich filmów fabularnych, Warszawa 1996