Matka Królów  [1982]

Matka Królów

rok produkcji:

1982

premiera:

marzec 1987

czas trwania:

127 min

Reżyseria:

Janusz Zaorski

Scenariusz:

Kazimierz Brandys

Zdjęcia:

Edward Kłosiński, Witold Adamek

Obsada:

Magda Teresa Wójcik [Łucja Król], Zbigniew Zapasiewicz [Wiktor Lewen], Franciszek Pieczka [węglarz Cyga], Bogusław Linda [Klemens Król], Michał Juszczakiewicz [Staś Król], Adam Ferency [Zenon Król], Krzysztof Zaleski [Roman Król], Henryk Bista [Grzegorz], Tadeusz Huk [Renard], Jerzy Trela [Hiszpan], Jerzy Stuhr [ubek], Joanna Szczepkowska [Marta], Andrzej Zaorski [Jagosz], Eugeniusz Kamiński [taksówkarz Zbyszek], Zbigniew Bielski [Kogut]

Montaż:

Józef Bartczak

Muzyka:

Przemysław Gintrowski

Scenografia:

Teresa Barska

Produkcja:

Zespół Filmowy „X” , Zespół Filmowy „Rondo”

Kierownictwo produkcji :

Andrzej Smulski

Nagrody:

  • Don Kichot 1987
  • Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni 1987: Grand Prix Złote Lwy, nagroda za pierwszoplanową rolę kobiecą dla Magdy Teresy Wójcik, nagroda za drugoplanową rolę kobiecą dla Joanny Szczepkowskiej, Nagroda Dziennikarzy, Nagroda Jury Młodzieżowego
  • Nagroda Ministra Kultury i Sztuki I stopnia 1987 dla Magdy Teresy Wójcik
  • Złota Kaczka 1988
  • Złota Taśma 1988
  • MFF Berlin (Niemcy) 1988: Srebrny Niedźwiedź
  • Nagroda Włoskiego Centrum Kultury Adelaide Riston 1989 dla Magdy Teresy Wójcik
  • FF Sopot 1989: Statuetka Wolności

Cytaty

  • Przeszłam w życiu niejedno, żeby synów wychować, i wiem, co to jest bieda. Podobno prostym ludziom ma się teraz polepszyć. Więc czemu spotkała mnie krzywda? W przekonaniu moim syn został oskarżony niewinnie. Nic złego nie mógł uczynić. Zwracam się do Obywatela Prezydenta, by przez pamięć swej matki, pewnie już nieżyjącej, wejrzał w nasze zmartwienie i wyjaśnił tę niesprawiedliwość. Łucja Król

    Kazimierz Brandys, Matka Królów, 1957

  • Janusz Zaorski dokonał wielu zmian [w stosunku do powieści Brandysa], rozumiejąc, że film z lat 80. musi być czymś innym dla Polaków niż zapomniana literatura Października. Było to trudne także dlatego, że tematyka stalinowska wciąż należała do drażliwego obszaru. (…) Premiera filmu odbyła się po pięciu latach od jego powstania. (…) Zaorski umiejętnie odwołał się do aktualnych stereotypów człowieka prostego, wywiedzionych z opozycyjnych tradycji kultury lat 70., a przeżywających rozkwit w epoce kultu Wałęsy. Świetne aktorstwo (…) pozwala przełamać (…) pozbawiony psychologicznej głębi wizerunek przedwojennych komunistów jako głównych sprawców ideologicznej sofistyki, prowadzącej do przemocy i zbrodni. (…) Film bardzo eksponuje przegranego lewicowego inteligenta na tle daremnej ofiary Klemensa, serdecznych uczuć, siły wewnętrznej, dobroci i lojalności Łucji Król.

    Mariola Dopartowa, 1987 – „Matka Królów” schodzi z półki, w: Historia kina polskiego, pod red. T. Lubelskiego i K.J. Zarębskiego, Warszawa 2006