Akademia polskiego filmu

Nie strzeliłem do czerwonych. Nie umiałem. Może trzeba było strzelić? Ja wojnę skończyłem, a oni są.

monolog Bożka z filmu

Nikt nie woła to obraz inicjacji miłosnej – zawinionej przez okoliczności, skomplikowanej przez sam sposób manifestowania uczuć. Bożek (Henryk Boukołowski) i Lucyna (Zofia Marcinkowska) spotykają się na wojennym pogorzelisku. Kutz według własnego wyrażenia chciał pokazać rzecz elementarną: jak trudno wojennym rozbitkom znaleźć odpowiedni gest i kształt uczuć (…). Film Kutza i [operatora] Wójcika był zwiastunem Nowej Fali (…). Najbardziej charakterystyczny okazał się sposób opowiadania,
w którym anegdota znalazła się na drugim planie (…). Koncepcja narracji
i dramaturgii otwartej wiązała się z kompozycją obrazu – przestrzenią maksymalnie zredukowaną, niemal ascetyczną.

Rafał Marszałek, Nikt nie woła, w: Polska Szkoła Filmowa, PISF 2008 (DVD)