Noce i dnie  [1975]

Noce i dnie

rok produkcji:

1975

premiera:

23 IX 1975

czas trwania:

245 min

Reżyseria:

Jerzy Antczak

Scenariusz:

Jerzy Antczak [na podstawie powieści Marii Dąbrowskiej]

Zdjęcia:

Stanisław Loth

Obsada:

Jadwiga Barańska [Barbara Niechcicowa], Jerzy Bińczycki [Bogumił Niechcic], Emir Buczacki [Lucjan Kociełło], Stanisława Celińska [Agnieszka Niechcicówna], Władysław Hańcza [Jan Łada], Zbigniew Koczanowicz [Szymszel], Jerzy Kamas [Daniel Ostrzeński], Ilona Kuśmierska [Emilka Niechcicówna], Barbara Ludwiżanka [Jadwiga Ostrzeńska], Olgierd Łukaszewicz [Janusz Ostrzeński], Kazimierz Mazur [Tomasz Niechcic], Zdzisław Mrożewski [Leon Woynarowski], Kazimierz Opaliński [rejent Joachim Ostrzeński], Barbara Rachwalska-Pawlicka [Julka, służąca Niechciców], Andrzej Seweryn [Anzelm Ostrzeński], Magdalena Zawadzka [Ksawunia Woynarowska], Ludwik Benoit [Jozafat, chłop w Serbinowie], Ewa Dałkowska [Olesia Chrobotówna], Mieczysław Kalenik [Stefan Olczak], Jan Nowicki [Preusker, oficer pruski w Kalińcu]

Montaż:

Janina Niedźwiecka

Muzyka:

Waldemar Kazanecki

Scenografia:

Jerzy Masłowski

Produkcja:

Studio Filmowe (dawniej Zespół Filmowy) „Kadr”

Kierownictwo produkcji :

Zwonimir Feric

Nagrody:

  • Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku 1975: Grand Prix Złote Lwy, nagroda za pierwszoplanową rolę kobiecą dla Jadwigi Barańskiej, nagroda za pierwszoplanową rolę męską dla Jerzego Bińczyckiego
  • MFF Berlin (Niemcy) 1976: Srebrny Niedźwiedź za rolę dla Jadwigi Barańskiej, Nagroda Unicritic
  • Lubuskie Lato Filmowe Łagów 1976: Gwiazda Filmowego Sezonu dla Jadwigi Barańskiej i Jerzego Bińczyckiego
  • Nagroda Państwowa I stopnia dla Jerzego Antczaka, Jadwigi Barańskiej, Jerzego Bińczyckiego
  • Nominacja do Nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej Oscar 1976

Cytaty

  • Oto pani Barbara i Bogumił – opowieść o ich miłości, o przemijaniu, o wiernym trwaniu przy człowieku, którego się nie kocha. (…) Barbara Jadwigi Barańskiej jest kobietą-trwaniem, biologicznym nieustannym czekaniem, które rozbijają wydarzenia niespodziane: śmierć dziecka, wyjazd córki, wojna. (…) Ton wspo-mnieniowy narzuca konstrukcję filmu [który] można traktować jako baśń o przeszłości w dziwnej luce historycznej, po i przed klęskami, kiedy ludzie obdarzeni intuicyjną wiedzą żyli jak żyć należy, w zgodzie z rytmem przyrody, według odwiecznych – w co wierzyli – praw, umiejąc odróżnić dobro i zło.

    Waldemar Chołodowski, Z wiatrem, pod wiatr, „Film” 1975, nr 40

  • Dlaczego „Noce i dnie”?

    Może dlatego, że jest to książka utkana z emocji – fresk o życiu i umieraniu, historia pokolenia, którego losy wyznaczają dwie mogiły: z 1863 i 1914 roku.

    Ta druga data symbolizuje jak gdyby koniec epoki, koniec świata i ludzi, którzy nigdy już nie powrócą.

    Fresk o życiu i umieraniu, Jerzy Antczak – rozmowa z Wiesławą Czapińską, „Głos Wybrzeża” 1975, nr 189

Artykuły

Bibliografia